Hier in Middelburg hebben wij stadsschaapjes die regelmatig, compleet met herder en hond, verplaatst worden van de ene grasrijke locatie naar de andere. Het is echt heel leuk om te zien hoe dat gaat, dan gaat de herder voorop en de hond erachteraan en deze hond rent echt de benen uit zijn lijf om al die schaapjes bij elkaar te houden. Prachtig om naar te kijken.

2 Weken terug stonden de schaapjes langs een pad waar ik heel vaak langs kom. Aan de ene kant van het pad heb je de stadscamping, aan de andere kant een soort bospad, er zijn ook een paar weiden waar paarden en ander kleinvee rondloopt en verder is er een grote groenstrook met knotwilgen en daar stonden de schaapjes. Ik reed er langs en keek naar de schaapjes en opeens viel mijn oog op 1 zwart schaapje dat daar liep midden tussen alle andere, witte, schaapjes. Ik vond het wel schattig om te zien. Toen ik later op de dag langs hetzelfde pad terug naar huis ging kwam ik uiteraard weer langs de schaapjes en mijn ogen zochten naar het zwarte schaapje. Eerst zag ik het niet maar toen ik wat langer keek zag ik het staan, helemaal achter op het veld, verscholen onder de bomen en achter wat andere schaapjes. Ik bleef even kijken en ging toen verder naar huis. Eenmaal thuis bedacht ik me dat er in het leven van alledag ook mensen zijn die zich “het zwarte schaap” voelen. Ik had er zelfs nog met iemand over gesproken die zich ook zo voelde. Een buitenbeentje, er niet bijhorend, niet goed genoeg, anders dan de anderen. Heel verdrietig om te horen. Hoe komt het dat mensen zich zo voelen? Dat kan allerlei oorzaken en redenen hebben, soms heel terecht, soms ook niet, soms onbedoeld doordat iemand iets gezegd of gedaan heeft er kan van alles aan ten grondslag liggen. Mensen die zich zo voelen doen het voor hun eigen gevoel nooit goed, ze proberen soms om liefde en waardering te verdienen door van alles voor een ander te doen, soms ook leggen ze zich er bij neer en proberen het niet eens meer.

Vandaag wil ik je bemoedigen, want weet je, mijn ogen zochten het zwarte schaapje, maar niet omdat ik het een raar of lelijk schaapje vond maar juist omdat ik het een bijzonder schaapje vond. Het sprong eruit tussen al die anderen, het viel op maar wel op een positieve manier. Denk nooit dat je niets of niet veel waard bent als je je anders dan anderen voelt want dat maakt je juist bijzonder! En het meest bijzondere is dat de Here God jou met Zijn eigen handen gemaakt heeft, gevormd in de moederschoot, je bent Zijn kunstwerk en Hij kijkt dwars door alle buitenkantjes heen en ziet jouw hart. Hij houdt van jou met een onvoorwaardelijke liefde en ja, dan gaan er dingen mis, dat gebeurt bij iedereen maar dan is Gods genade zo groot dat we altijd weer met alles naar Hem toe mogen gaan en de dingen met Hem mogen bespreken en met een schone lei weer verder mogen. Onthoud het en laat het elke keer opnieuw tot je doordringen dat je Kostbaar bent en bijzonder!

Het zwarte schaapje.

———————————–

Er was eens 1 zwart schaapje

dat opviel tussen de rest,

hij had een andere kleur

en zelf wist hij dat best.

Hij werd er wel onzeker van

en in zichzelf zei hij:

“Iedereen die hier voorbij komt,

kijkt het eerst naar mij”,

—–

Hij trok zich steeds wat meer terug

en probeerde weg te schuilen,

en als het ’s avonds donker was

dan stond hij zacht te huilen.

De herder zag het schaapje staan,

hij nam het op zijn sterke arm

en hield het dicht tegen zich aan,

daar was het veilig, zacht en warm.

—–

Toen sprak de herder liefdevol:

“Jij bent heel erg bijzonder”

Het schaapje keek hem aan,

¨ Ja jij bent echt een wonder

en door jouw kleur ziet iedereen:

dát schaapje is apart,

maar voor mij maakt kleur niet uit,

ik zie alleen jouw hart”.

—–

Vanaf die dag liep het schaapje fier

tussen de anderen mee,

hij voelde zich niet meer een éénling,

niet meer “het zwarte schaap”

hij dacht, als mensen naar mij kijken

zien ze alleen mijn zwarte “mij”

maar hij wist nu: de herder kijkt verder

en dát maakte hem dankbaar en blij.,

*****************